Aanraken een eerste levensbehoefte

Het heeft me geraakt. In de afgelopen tijd ontvingen heel verschillende mensen een massage in mijn praktijk. Ieder met zijn of haar unieke lijf. Het is ontroerend om te zien hoe massage een woordeloze communicatie is die leidt tot diepe ontspanning en rust zoals bij meditatie. Het zet me aan het denken.

Onze huid is het grootste orgaan dat we hebben. Het is de vroegste wijze waarop we communiceren met onze omgeving. Aanraken met aandacht en compassie geeft erkenning, vertrouwen en geruststelling. Door aanraking kan ons lichaam spanning loslaten en er komen stofjes vrij waardoor we ons goed voelen, zoals oxytocine. Toch is aanraken makkelijk een sluitpost. Hoe vaak is er binnen jouw gezin, relatie of vriendschap tijd en ruimte voor een knuffel, arm om de schouder of kleine massage?

Van kinderen is bekend dat hun ontwikkeling stagneert als ze niet worden aangeraakt. Volgens de oermoeder van de gezinstherapie Virginia Satir (1916-1988, red.) hebben mensen vier knuffels per dag nodig om te overleven, acht per dag om gelukkig te blijven en twaalf knuffels per dag om te groeien. Hoe veel knuffels scoor jij per dag?

Woorden hebben kracht en impact, aanraking zorgt voor welbevinden voorbij het bewuste en rationele. Het haalt je als mens uit je afscheidenheid, je komt in verbinding. Ik ben overtuigd, massage is een oeroude vorm van helen en ik ga me er verder in bekwamen.  Binnenkort start ik met de opleiding Integratieve massage. Vanuit een holistische kijk op de mens leer ik drie massagetechnieken op intuïtieve wijze toepassen.

Als je eens wilt ervaren wat aanraking voor jou betekent nodig ik je van harte uit. Je bent in goede handen.